H απαλλαγή ΦΠΑ για ενδοκοινοτικές παραδόσεις δεν είναι απλώς θέμα τυπικών διαδικασιών αλλά απαιτεί ουσιαστική απόδειξη της μετακίνησης των αγαθών.
Το Εφετείο έκρινε ότι ο φορολογούμενος δεν απέδειξε την πραγματική μετακίνηση των αγαθών προς τη Βουλγαρία, παρά την έκδοση σχετικών φορολογικών στοιχείων. Η απόφαση δεν βασίστηκε αποκλειστικά σε τυπικές παραβάσεις, όπως η μη υποβολή δήλωσης ένταξης στο σύστημα VIES, αλλά σε ουσιαστικά κριτήρια όπως η μη καταχώριση των οικείων φορολογικών στοιχείων στα βιβλία, που οδήγησε σε ανακρίβειά τους. Τα προσκομισθέντα αποδεικτικά, όπως οι διεθνείς φορτωτικές CMR και υπεύθυνες δηλώσεις, κρίθηκαν ανεπαρκή, καθώς δεν αποδείκνυαν τη μεταφορά των αγαθών. Για να ισχύσει η απαλλαγή ΦΠΑ, απαιτείται απόδειξη της φυσικής απομάκρυνσης των αγαθών από την Ελλάδα, κάτι που δεν επετεύχθη. Συνεπώς, η επιβολή ΦΠΑ κρίθηκε νόμιμη χωρίς παραβίαση των αρχών της ουδετερότητας ή της αναλογικότητας. Το ΣτΕ επικύρωσε την απόφαση, τονίζοντας ότι το βάρος απόδειξης της απαλλαγής βαρύνει τον φορολογούμενο και ότι η κρίση προέκυψε από ουσιαστική αξιολόγηση των πραγματικών στοιχείων (ΣτΕ 1807/2024).
