Μεμονωμένες πωλήσεις ακινήτων με κερδοσκοπικό σκοπό φορολογούνται ως επιχειρηματική δραστηριότητα.

Ο αναιρεσείων προσέφυγε κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, με τις οποίες του καταλογίστηκε φορολογική υποχρέωση για εισόδημα από εμπορική δραστηριότητα, ισχυριζόμενος ότι η πράξη αγοραπωλησίας ακινήτου που διενήργησε είχε χαρακτήρα κεφαλαιουχικής αξιοποίησης και όχι επιχειρηματικής εκμετάλλευσης. Το Διοικητικό Εφετείο απεφάνθη ότι πρόκειται περί εισοδήματος από εμπορική επιχείρηση, καθότι η πράξη συνιστούσε μεμονωμένη επιχειρηματική δραστηριότητα, διενεργηθείσα με σκοπό την αποκόμιση κέρδους. Το δικαστήριο θεμελίωσε την κρίση του, λαμβάνοντας υπόψη πραγματικά δεδομένα, όπως η εξαιρετικά σύντομη χρονική απόσταση μεταξύ της απόκτησης και της μεταβίβασης του ακινήτου, η σημαντική διαφορά μεταξύ τιμήματος αγοράς και πώλησης, ο τρόπος χρηματοδότησης της αγοράς μέσω μέρους του τιμήματος πώλησης, καθώς και το ιδιαίτερο μέγεθος και χαρακτηριστικά του ακινήτου. Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου, απορρίπτοντας την αίτηση αναίρεσης και επιβεβαιώνοντας ότι ακόμα και μεμονωμένες πράξεις αγοραπωλησίας ακινήτων, όταν γίνονται με σκοπό την αποκόμιση κέρδους, θεωρούνται ως εμπορική δραστηριότητα (ΣτΕ 1840/2024).